Oslo

Sidan me var i Spania i juni var me egentleg ikkje meinte på noko meir ferietur i år... Men sidan vérete har vore så som så, så vart utfartslysta litt for stor. Omsider klarte me å bestemma oss kvar me ville og kortid me ville reise. Oslo. Ville me ha leilegheit eller hotell? Det vart hotell. Tenk å stå opp til ferdig frukost kvar dag. Tre dagar. Minuset ved å ligge FEM stk på EITT hotellrom er jo at alle må/bør legge seg samstundes. Og ikkje særleg seint sidan me skal fungere dagen etterpå. Og alle vaknar på same tida om morgonen. I gårkveld sat Frode på rommet, medan eg fekk ta ei økt i treningsrommet her. Ikkje særleg spennande utvalg, men skal ikkje mykje til for å lette samvittigheita i denne ferie-is-brus-hamburgertida...:-)I kveld er det min tur til å sitje inne medan Frode får ta seg ein liten joggetur. Og det er i slike stunder ein er ekstra glad for at nokon fann opp internett og ipad...:-)Kunne jo ha lese bøker eller bladet som eg har med meg, men sidan me har gått ute i heile dag har eg ikkje fått meg meg nyheiter eller noko. No er eg oppdatert. Og eg har oppdatert meg på Tusenfryd. Gledar meg til å ta bilder av alt dei har der...!! Nokon må jo ha den oppgåva òg...:-) Er skikkelege turistar når me er på tur. I dag skulle me fyrst velje parkering. Kl 20.30 i kveld, då me køyrde ut av parkeringshuset og måtte betale over 400 kr så skjønte me kvifor det var så lyst og fint parkeringshus, med gode plassar og til og med planta tre der inne... Men det var i allefall sentralt å parkere på Aker brygge!!:-) Sjølvsagt må me sjå på Slottet når me er i hovudstaden. Og me handla skulesaker til skulejenta vår. Emil ville ikkje på leikebutikk. Men ZARA vart han hoppande glad for å få inn på... Motebevisst han der! Etterkvart vart me slitne av å gå så masse, så sightseeing med buss var tingen! Utstyrt med øyreproppar til infoen, kart og fotoapparat på toppen av ein toetasjes buss... We love Norway!!:-) Hehe! Men moro for liten og stor. Litt lærerikt òg faktisk. Ungane sovna fort i kveld. Me er klare til Tusenfryd i morgon... Mange inntrykk å fordøye for desse små. Heile vegen frå Gaupne til Oslo sat dei og følgde med. Kva er det der? Kvar er me no? Her har me vore før.. Sjå der! Eg er av den meining at born har godt av å kjede seg litt i blandt og lærer meir av å få med seg det som skjer rundt dei, enn å sjå film frå a til å... Det krev litt aktivisering frå oss vaksne, men me må sjå på det som kvalitetstid. Når ein kjem litt opp i skulealder og skal ha geografi er det inga ulempe å ha følgt med når me har køyrt på tur... Trur eg. Det er faktisk deilig å sitje og høyre på musikk og berre sjå på landskapet som fer forbi. Kanskje har det forandra seg sidan forrige gong me køyrde her? Det kan bli slitsomt og det kan bli kjedeleg. Men, men... Sånn er det av og til.:-) God natt Oslo!:-)

Sau er ålreite...æh.. Dumme dyr..?

Sauer er fasinerande dyr. Har i grunn lært ungane at sauer er dumme dyr. Dei ser dumme ut der dei står og gaular(les: brekar). Er me i sauefjøsen så ynskjer Malene seg ut derifrå så fort som overhovudet mogeleg! Emil klarar ei stund, men han høyrer jo fort at desse dyra som me syng så fint om, som liksom seier bæ, bæ... Dei seier ikkje fint det. Nei dei gaular, nesten rautar, grove i målet og tygg og tygg... I skogen og i fjellet går dei på beite. Kjem me gåande vil dei kanskje oppsøke deg, men trampar me i bakken så forsvinn dei unna... Kjem me joggande ser dei etter fluktmogelegheit og bøkser ned i skogane. Evnt spring dei framfor deg til dei blir utsletne... Og i dag såg eg ved Fjærlandsvegen: sauene LIGG på kvitestripa og tygg. Det susar bilar og lastebilar i 100km/t forbi. Dei tygg og ser berre dumme ut. Dei anar verkelg ikkje for eit farleg liv dei har. Ein sau tufla seg plutseleg over vegen. Sku..ll..e vi..sst haaa seeeg littt..graaas..på...den..andre...sida...av...vegen... TUUUT!!!! Din dommmmmme sau!!!!! Sau e sau!! Sau er best i fjellet. Pass på livet dykk. Ikkje stå ved vegen. Evnt lær trafikkreglane. God sommar til alle sauer og billistar!:-)

Sommarkveld

No har eg sett meg på verandaen. Endeleg ein kveld det går an å sitje ute. Eg som kjøpte nye hagemøblar tidlegare i sommar er forplikta til å sitje ute ved kvar anledning. Eg har funne fram terrassevarmaren i tilfelle sommarkvelden skulle bli kjølig...:-) Me har no fått opp varmen tidlegare i dag. Me har gått rundt Feigefossen. Kan ikkje anbefalast for born under skulealder. Der borte får naturen fritt spelerom til å vekse uforstyrra.. Ingen beitedyr som kan ete ugras og busker, så å finne stien er eit heilt arbeid i seg sjølv. Eg vurderar faktisk å gåmtil angrep på naturen der borte på eigahand. For eg unnar verkeleg fleire å få kome seg opp på kanten der Feigeelva blir til foss. Ligge på kanten der og ta bilde neeeed. Kan vera lurt å halde seg fast i furua som står der, slik at ein er sikker på at ein ikkje blir reven med... Derifrå går ein vidare opp i skogen på fin tursti, men ENORMT med maur!! Så kryssar ein elva på ei heller råten bru... Uff, dem må nokon gjera noko med før den fell ned og ikkje kan brukast meir! Men kven? Dette må eg finne ut av. Turistane trur jo at me eig Feigefossen dei. Me set nede ved huset vårt og alle helser på oss, som om me skal godta at dei skal gå opp til fossen. Me nikkar og smiler tilbake!:-)God tur tenkjer me. Og ler av dei som tek på seg REDNINGSVESTAR før dei går opp... Nett som dei ikkje frys i hel dersom dei hugsar vestar... Men dei held seg flytande iallefall!!!! Fin tur og ei oppleving for ungane!:-) Og i kveld sovna dei fort! Takk for besøket, Gry Anita, fint du ville sitje ute på verandaen med meg i kveld! Anne Merethe

Ferietid!

Jøye meg for ein tolmodigheitsprøve det er å ferdast på vegane i indre Sogn om dagen... Sikkert andre stader i dette langstrakte landet, men sidan det lengste eg har vore den siste månaden er til Feiga, som ligg på  vakre sørsida av Lustrafjorden, så er det den eg kan uttala meg om... Det er nederlendarar, tyskarar, danskar, polakkar og fleire andre nasjonalitetar som prøver, sikkert så godt dei kan, å køyre bilen sin på desse smale vestlandsvegane... Og det krev alt av konsentrasjon trur eg, for om det kjem bilar bak så gjer dei ingen tegn til å ha lagt merke til det. Ei heller å gjere noko med det... Tenkjer nok at: "Flaks at eg er fremst i alle fall!!" Og det er ikkje mange plassar ein kan køyre forbi inni her... Me som har køyrt her maaange gonger, veit jo kvar desse strekkene er og girar ned før svingen og er klar.... Men SJØLSAGT so kjemme da jo ein tulling i mot dao...!!! (Dialekt kom inn for å få fram frustrasjonen...) Og det kjem nok ein del ord og uttrykk ut av munn min då... (Er jo datter til ein lastebilsjåfør og har køyrt rundt i sommartraffikken med han sidan eg brukte bleie... og fram til... tja, ikkje heilt til no, men i mange år i allefall... Ikkje noko gale om lastebilsjåførar, men poenget mitt er at eg har sett ganske mykje frustrasjon frå lastebilsjåførar, vanlege bilistar, bubilsjåførar...) Emil spurde: Mamma, kem seie du alt datta te...?? Høyre han at du tuta? Ser du han vinka te deg? (Han vinka ikkje, han vifta med armen)... So kjemme me pao sørsidao, og dan plassen da e lengst te utkøyrsla; dar treffe me ein danske... Ekje hjelpi å fao HAN te å rygga, so ein halve kilometer med rygging med Mamma Mia pao full guffe og tre unga baki... DA e sommarminne da!! Anja tykte forresten at eg var verdensmester i å rygga! :) Hehe! Me kom oss fram og kosa oss i Feigao, før me tok same runden heim. Eg vurderar å lære meg å køyre båt...!!
Slike dagar tenkjer eg på fjellet. Gje meg ein dag på fjellet i ro og fred, utan stress. Me går til me blir slitne, sit oss ned, går litt til, har med ein sjokoladebit, kosar oss på toppen, går nedatt og er kanskje skittne og blaute, men me er i godt humør og har fått masse frisk luft!
Sidan ungane er i ganske ulike aldrar så må me velje turar deretter. Me likar å gjere ting i lag. Ikkje slik at ein  må bli att heime. I helga var me på Fjellstølen, over Røneid. Fin, fin tur! Me gjekk over ei bru og leika Bukkene Bruse. Stas å få dramatisere eventyr! :)
I morgon satsar me på Fuglesteg. Frode har ikkje vore der så dersom det er fint vèr så blir det det. Og laurdag reiser me til hytta på Kringla. Det gledar me oss til. Har ikkje vore der sidan i fjor. Utfordringa der er å få Malene til å gå på do. Ho spør alle plassar me er, anten det er kjøpesenter, hotell, butikken... om det er vatn i do! For etter sist me var på Fuglesteg så hugsa ho at det er ikkje alle plassar der det er vatn i do... Så utedass er ikkje ein favoritt! :)

Bileter frå ein fin dag i fjellet!

Eit lite samandrag frå ein dag på jobb... Forrige gong cruiseskipet Saga Ruby var på Skjolden!:)

Eventyret om borna på cruiseskipet

Det var ein gong 14 fargerike og sprudlande born, og fire kjekke damer som skulle på busstur til Skjolden. Der hadde dei høyrt at det skulle vera eit cruiseskip denne dagen.

Dei gjekk av bussen ved den lokale butikken og såg med ein gong at denne dagen var det mange utanbys frå. Alle saman gjekk dei til stranda der dei fekk sjå over på den andre sida av bukta, der skipet låg til kai. Dei kasta steinar og kosa seg før dei vart svoltne og gjekk til sentrum for å få seg noko å bite i. Borna sette seg fint ned og venta på tur til dei fekk maten som desse fire damene laga til. Det gjekk i norsk husmannskost; grovbrød med brunost, kvitost, makrell i tomat, kaviar og prim.
Alle turistane frå det omtala cruiseskipet som gjekk rundt i sentrum, tykte dette var ein sjarmerande gjeng og ville gjerne ta bilder av denne seansen. Borna var svoltne og åt og kosa seg medan turistane tok bilder og prata med dei vaksne.
Det viste seg at desse folka, som var av dei eldre i samfunnet, kom frå England.

Etter kvart kom den eine av desse vaksne karane og snakka villig med oss, og borna fekk spurt om korleis det såg ut INNI dette skipet me hadde sett som låg til kai. Mannen fortalde om ein stor ballsal, spisesal, mange glas der dei kunne sjå ut på dei flotte fjordane og dei spektakulære fjella og TO svømmebasseng. Eitt ute og eitt inne. Ungane sat med store auge og såg på mannen, og høyrde kva han fortalde, og den eine vaksne oversatte.

Etter ei stund kom det endå ein engelskmann som ville ha bilete av desse sjarmtrolla frå Gaupne barnehage. Men han ville gjerne vera med på biletet han òg. Så han sette frå seg stokken sin og fann seg ein plass blant borna. Kjerringa tok bilde. Han snakka og lo og tykte det var veloppdragne born som var på tur. Han fekk smake ein bit av brunost etter fotograferinga.  Då mannen reiste seg og gjekk såg dei plutseleg stokken hans sto att bak benken. Han vart så sprek og glad av å møte desse borna at han gløymde kor gamal og skrøpeleg han var! Ei av damene i barnehagen sprang etter han med stokken og han vart så takknemleg.

Omsider hadde ungane fått ete opp maten sin, og då kom det to staute karar med raude frakkar. Det viste seg at dei var losar på skipet. No gjekk dei rundt i bygda for å sjå seg omkring. Dei vart fortalde at ungane var veldig nysgjerrige på det store skipet, og korleis det såg ut inni. Då sa den eine: Kanskje det kan late seg gjere at de får inn og sjå..?”  Så sa den andre: ”Det er veldig strengt på slike båtar så det kan nok bli vanskeleg”. Den fyrste sa då: ”De kan reise bort og høyre, så ser de kva svar de får.”

Heldigvis for denne gjengen er mange av cruiseskipturistane gamle og dårlege til beins. Difor gjekk det buss att og fram frå båten og til sentrum. Born og vaksne smilte fint til ein bussjåfør og dermed fekk dei sitje på. Turistane på bussen tykte dette var stor stas!

Den eldre mannen som no hadde stokken sin trefte borna att på cruisekaien og han tykte at dei absolutt burde få inn og sjå.

Den eine av dei fire damene gjekk inn og spurde om dei kunne få kome inn på skipet; og refererte til dei to losane ho hadde treft. Havnesjefen sa at det kunne bli litt vanskeleg. Han måtte i tilfelle ringe og høyre med security-sjefen om bord. Så såg han nedatt i papira sine. ”Ja, men det kan du vel gjere??” sa den ivrige førskulelæraren. Hmm.. jau, han tok på seg jakka si og gjekk av garde for å snakke med sjefen inne på båten.

Det sto 14 ungar og 4 vaksne og trippa på kaien. Ville dette gå???
Og brått… Der kom det ein staut engelskmann og vinka oss bort til seg. Heile gjengen fekk inn! Securityvakta snakka engelsk til førskulelæraren som gjekk fremst, og som oversatte til dei andre. Han viste dei rundt på skipet.
Dei fekk sjå resepsjonen, kinosalen, ballsalen der dei fekk danse litt, spisesalen, utandørs basseng, heile båten rundt ute på dekk og me fekk ta litt pushups i treningsrommet! Både securityvakta og gjengen frå Gaupne ynskte bilete av dette så dei bytte på å ta bilete av desse flotte borna og vaksne! J Og alle stader var det eldre engelskmenn som tykte det var stor stas å få besøk av slike kjekke born(ja, dei vaksne òg seiest det)!

Då me hadde fått omvisning sette dei seg ned, dei flotte ungane, og song: ”Du skal ikkje tru det blir sommar”, til ståande applaus.

Borna og damene takka fint for seg, både på engelsk og norsk, og vart følgde over ”brua” att, og tilbake på fastlandet.

Båten låg der bak dei og var klar til å reise vidare, ut fjorden og tilbake til England. Og gjengen frå Gaupne barnehage skulle ta bussen heim for å fortelje kva dei hadde sett og opplevd.

Snipp, snapp snute så var eventyret om cruiseskipet ute! J

For det var verkeleg eit eventyr å få vera med inne på eit flott cruiseskip!:)

Anne Merethe

Oki, eg innrømme da; litt smisk og sjarm gjere nytten innimødlo! :) 

Naturen vår...

Eg er berre så utruleg glad for den flotte naturen me har rundt oss her i Luster kommune. I heile landet forsåvidt, men eg vel å uttale meg om det som er nærmast meg sjølv... Meg og mitt veittu... Det er lettast å snakke om det! :) Ein kan kome seg høgt til fjells med berre å ta på seg joggeskoa og starte å gå, eller ein kan hive seg på sykkelen fyrst for så å starte oppstiginga litt lengre vekke, eller ein kan ta bilen nokre minuttar frå her; midt i svingen (les: Gaupne), og kome seg til andre tur/fjellområder. Eg vel ofte trimturar her i nærleiken. Bratte oppoverbakkar og så "premien" bratte nedoverbakkar. Ein kan jo velje kor lang tid ein vil bruke, men som oftast så har eg fleire ting eg skal gjere i løpet av ein kveld, så ein god times tid er det eg unnar meg. Kvaltitetstid. Ein trimtur til Molden kan ein ta; og få eit fantastisk utsyn over heile Lustrafjorden! Der gjekk turen i dag. Med vond rygg er tipset frå lege; gå, gå, gå i fjellet og i skogen! Og der var på turen nedatt derifrå eg kom på ein god idè... tykte eg sjølv då... "Nedoverbakke-løp"!! Mykje lettare for alle å bli med på! (men ein må jo sjølvsagt kome seg til toppen først då...). Eller både oppover og nedoverbakke-løp... For å tilfredsstille alle liksom! :)
Og dersom me tek båten eller bilen på sørsida av Lustrafjorden så kan ein gå td rundt Feigefossen. Ein fantasisk tur, der ein kan sitje på kanten der elva blir til foss og sjå 218 m rett ned... Men hold deg fast!!!! Derifrå kan ein gå vidare innover dalen, og over brua, ned til Bergheim eller oppover på venstre sida av elva; og opp til Feigedalen. Det vil eg prøva i sommar. Er så flott natur der oppe!
Naturen i Mørkridsdalen er òg fantastisk og verdsskjent! Der har eg vore mange gonger, og har som mål å gå i år òg! Men tida går så fort, og plutseleg er sommaren over... Det er maaange mogelegheitar rundt meg! Og ungane likar å gå turar, og ferien byrjar i morgon så me er snart klare! :)
Emil skal berre feire barnebursdag i morgon, og SÅ blir det ferie!:) Store guten min... I dag reiste han til barnehagen på sykkel uten støttehjul for fyrste gong!! Så stolt! Er sånne milepælar som gjer at me ser kor store ungane blir! :)

No skal eg pynte kaka med nonstop og seigemenn!! Mmmm...

Anne Merethe

Superhelg!

Torsdag: Eg måtte plutseleg ta fri. Kva finn eg på då? Vaskar hus? Nehei, i slekt eit flott vèr som var då så var einaste alternativ ein fjelltur. Kvar? Hmm... Molden låg der så forlokkande, så eg køyrde opp på Modlandsmarki og tok beina fatt... Sette på stoppeklokka for å sjå kor lang tid eg brukte... Så kan eg samanlikne seinare... Gadd ikkje bæra med meg vatn, for eg tenkte: "Det er vel rennande vatn oppi dar inkåstadn..." Men no veit eg: Da renne ikkje vatn dar!!! Burde jo ha tenkt pao da før eg gjekk... Eg gjekk i full fart opp og jogga nedatt... Og da gjekk mindre enn ein og ein halv time før eg va nedatte i bilen komen so da gjekk fint utn vatn... (SJøl om da hadde vore godt med ein skvett pao toppen...) Eg skreiv i boki og snudde nedatte... Og jammen treffe ein mange slags folk når ein e ute og gaor tur.. Flott å ha ein fjelltopp dar som ein kan "bruka" te so mangt... Noken vele slek so meg; ta ein trimtur med treningskle og joggesko. Noken teke da so ein dagstur med fjellsko, stor ryggsekk, matpakke og kanskje turstavar. Nokon anar ikkje kva dei går til; går ut frå bilen på parkeringsplassen med "flip-flop sandalar" og dongeribukse og skal til toppen... Og kanskje ei veske med mat i... Uansett så kan me alle "skryte" av at me har vore på Molden! :) Og ein fin tur er det no uansett! Eller forresten... eg veit ikkje om eg hadde tykt det hadde vore noko særleg å gått i lause sandalar opp til 1116 moh...

Fredag krangla ryggen min framleis... Så eg var heime. Har fått ryggøvingar eg kan gjera for å styrke den indre muskulaturen... Men eg har nok gått i sommarmodus og ikkje vore flink nok til å trene styrke. Det er så fint med fjellturar no, så ein gløymer styrken... Men NO skal eg skjerpe meg! :) Hatar å ikkje kunne fungere slik eg ynskjer! Fredags ettermiddag tok me båten til Feiga for å lage til sommar-slektstreffet. Eg delegerte bæring til andre, medan eg sto for planleggingen! :) Gjestene kom i 18- tiden og me kosa oss i det nye selskapsteltet! Er så lyst å fint om kveldane no, så det er nydeleg å sitje ute! Det regna, men det gjorde ingenting. Me hadde tak over hovudet.

Eg, Frode, Emil, Mats og Lilja køyrde båten heim til leggetid. Viktig med faste leggetider tykkjer eg. Jentene fekk vera att i Feiga med bestemor og bestefar, onkel Helgi og tante Kristine. Så når Emil og Lilja var lagde og Frode reiste til Sogndal for å sjå fotballkamp laga eg og Mats verdens beste potetsalat! :) Og den fekk me masse skryt for dagen etterpå!:)

Oppskrifta på den er verdt å dele: 16 kokte poteter, skårne i bitar, ein stor purre, 4-5 grøne epler i bitar, eit glas med sylteagurk, to beger med lettrømme, to posar med majones, safta frå sylteagurken. Rør i saman og nyyyyyt!!! :)

Laurdag hadde me laga til lunsj til alle gjestene; div spekemat, potetsalaten, grøn salat, grove rundstykkjer som mamma hadde bakt, og fine som eg hadde bakt... og litt anna vanleg pålegg. 

Natt til laurdag fekk Emil feber og ildt i halsen, så han og Frode måtte vera heima heile dagen. Det var jo veldig dumt. Men, men... Slik er det av og til.

På kvelden laga me i stand middag. Mamma hadde laga nydeleg gryterett og lasagne, Signy laga salat, og eg rundstykker. Til dessert vart det kaker og kaffi. Med quiz attåt! :) Så me hadde ein fin laurdag ilag. Synd for dei som ikkje fekk vera med på denne dagen! Eg og jentene laga bål nedi strandkanten, der me grilla oss marshmellows! Nam, nam!!! Me hadde egentleg tenkt å ligge i telt, men med ryggen min så var det nok lurast å reise rundt fjorden att, og heim til Gaupne.

Søndag var den store ryddedagen! Plutseleg var bubilen til Helgi og Kristine vekk, teltet tok me ned og båten vår reiste.. Det stilna i Feiga! Men me kjem plutseleg att!! :) For det er der me likar oss, alle saman!!:) Finaste plassen! Men Emil er framleis slarken så me sit mykje i fanget. Håpar han er på bedringens veg snart!

Kjedeleg for både han og oss andre at han er sjuk!

I kveld fekk eg meg ein trimtur oppi Hjellene. Fin tur, og godt for ryggen! Og eg tok styrketrening etterpå i kveld! :)

Ser eg byrja å skrive på dialekt, og har enda opp på rein nynorsk... Hehe!! Håpar det er forståeleg i allefall!

Ei veke no, så er det ferie, og leeenge til eg skal jobbe i barnehage att... Merkeleg å vite eit heilt år fram i tid kva eg skal... Og ikkje skal... Veldig rart å gje slepp på barnehagen, men no prøver eg noko nytt og ryggen min er veldig glad og klar for det! Det veit eg! :)

Ha ei fin veke!!!!